3/02/2008
เมื่อพระอาทิตย์กลับมาอีกครั้ง
ช่วงเวลาฟ้าเริ่มสว่าง เป็นเวลาที่สวยงาม ตอนเช้ากับการเริ่ม กับการสานต่อ กับการหลับ เป็นเวลาที่ช่างมีความรู้สึกที่ดีแบบแปลกๆ แต่...................แต่ ตอนเช้าที่น่าหลงใหล กลับมีกลุ่มควันสีเทาบางๆ เลื่อนลอยค่อยๆ เข้ามาปกคลุมเสน่ห์ ของมัน กลุ่มควันนั้นอยากจะเปรียบเปรยเหมือนความทรงจำของผมจากวันที่เคยผ่านมา เป็นความทรงจำที่ดูเลือนลาง ( สมควรแล้ว )( สมควรแล้ว ) ( สมควรแล้ว )( สมควรแล้ว ) ( สมควรแล้ว ) เหมือนเป็นหน้าที่ที่ต้องจำ ต้องกระทำ ความซ้ำซาก อยากทิ้ง ความซ้ำซาก แล้วเอาตัวผมใส่เข้าไปในตัวผม ................................ กลับมาดูตัวผมเอง เหมือนความเป็นตัวผมจะค่อยๆหายไปทีละเสี้ยว ผมขอเวลา วิ่งกลับไปตามหาตัวผม มาเติมเต็ม ความเป็นตัวผม ตัวผม ตัวผม ตัวผม ตัวผม แล้วจะกลับมาอีกไม่นาน กลับมาพร้อมความเป็นตัวผมเอง
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
จะเขียนตอบก็เขิน
จะเขียนตอบก็เขิน
Post a Comment