ในขณะที่หยดน้ำต่างฤดูกาล ผิดแปลกกับความเหมาะสม
ช่างงดงาม...ท้องฟ้าสีหม่น ช่วงเวลาของการหยุดโปรยปราย
ในขณะที่ตัวผมหยุดนิ่งกับกลุ่มควันสีเทา
ผมยืนมองกับความสุนทรียภาพของสายฝนผิดฤดู เปรียบเปรยกับตัวผม
ผมชอบช่วงเวลาที่สายฝนกำลังหยุดโปรยปรายด้วยความบ้าคลั่ง ยืนรับสัมผัสทั้ง ภาพ เสียง และกลิ่น
ช่างสวยงามคุณว่าไหม...
(................................................ผม
เกลียดการต้องยืนรับสัมผัสทั้งที่สายฝนยังโปรยปราย ด้วยความเปียกปอนกับความรู้สึก
เหมือนกับการเผชิญหน้า กับคำพูดและการกระทำอันวนเวียน ไม่หยุด ไม่หยุดผมเปียกไปทั่วร่างกาย
ไม่อยากรับสัมผัส)
.
.
ได้โปรด ผมชอบความงดงามของสายฝน แต่เกลียดความชื้น และเปียกปอนเหลือเกิน
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment