6/24/2007

มืด..................................................................สวย

ผมกำลังนอนอยู่บนเตียง การนอนหลับของผม ผมจะไม่หลับตาสนิท ผมจะหรี่ตานอนให้มันค่อยๆหลับไปเองโดยไม่หลับตา เพราะมีคนเคยบอกผมว่า ถ้าหลับตาลงนานๆ คนคนนั้นก็จะไปโผล่อีกโลกหนึ่ง โดยที่ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นจริงหรือไม่ แต่ผมก็ไม่กล้าหลับตาลงนานๆ อยู่ดี

เช้าวันหนึ่ง ผมตื่นขึ้นมาโดยที่ผมไม่รู้ว่าผมหลับตาลงเมื่อไหร่ตอนที่ผมกำลังนอน ผมเดินลงมาจากห้องนอนเหมือนทุกครั้ง แม่ผมเรียกให้มากินข้าวเช้าเหมือนเดิมทุกครั้ง แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ วันนี้ผมไม่มีเรียน เพราะ โรงเรียนผมหยุดโดยไม่รู้สาเหตุ ต๊ะ.....ต๊ะ...... แม่ผมเรียกให้ไปช่วยตากผ้าเป็นประจำ พอเสร็จธุระจากงานบ้าน ผมก็มานั่งฟังเพลง จิบน้ำชาอยู่หน้าบ้านพร้อมกับมองดูท้องฟ้าเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆ และก็นั่งคิดว่าถ้าผมลองหลับตาดูว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นโดยที่นั่งหลับตานานๆ อยู่ตรงที่แห่งนี้ ว่าแล้วผมก็เลยลองหลับตาลงทันที ตอนนี้ผมหลับตาเป็นเวลานานพอสมควร ผมตื่นเต้นกับการที่จะค่อยๆ เปิดตาขึ้นดู.......แล้วผมก็เปิดตาขึ้น เฮ้ย!!! ผมอยู่บนหน้าผาอีกแค่ก้าวเดียวเท่านั้น ผมก็จะตกลงไป ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่เอา ผมคิดในใจ ผมก็ลองหลับตาดูอีกครั้งคราวนี้ตรงหน้าผมมีแต่คนเดินไปมามันก็ไม่มีอะไรแปลก แต่ทำไมคนเหล่านั้นมีหัวเป็นมดเดินไปมา พวกเค้ามองผมด้วยความสงสัยว่าทำไม ผมไม่เหมือนกับพวกเค้า ผมคิดในใจว่าคงเป็นแฟชั่นของที่นี่ละมั้ง ที่เขาทำกันเหมือนเด็กที่สยาม........ อ่าว.......ผมงงว่าพวกเขาเดินมาหาผมทำไมพวกเขาอ้าปากเหมือนกำลังจะเข้ามากินผม ผมพยายามที่คิดจะวิ่งหนี แต่ผมคงวิ่งไม่ทันแน่ๆ ผมลนลานผมอยากที่จะหนีออกจากที่นี่ ขณะนั้นผมก็นึกออกว่าเออ มันต้องหลับตา ผมก็เลยหลับตาลงอีกครั้ง คราวนี้ ผม....ผม เฮ้ย ผมกำลังลอยอยู่ ผมลองสังเกตตัวเองดู อ่าว....ทำไมมีปีกอ่ะ ผมลองค่อยๆ บินไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่าบินเป็นตอนไหน พอลองบินไปได้ซักพัก ผมก็รู้สึกว่ารอบตัวผมมีทั้งดอกไม้ กับผีเสื้อที่แปลกตา แล้วก็เสียงเพลงที่แปลกหู ที่ผมไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อน ผมรู้สึกสงบมาก และผ่อนคลายไปตามบรรยากาศ ที่ไม่เหมือนเมืองที่ผมอยู่มันมีแต่ความวุ่นวายกับมลภาวะทางสายตา พอเคลิ้มไปได้ซักพัก ผมก็หลับตาลงเองโดยที่ไม่รู้ตัว พอผมรู้สึกตัวอีกที ผมก็อยู่ที่ที่เดิม และเวลาก็เวลาเดิม

ผมอยากกลับไปที่ตรงนั้นอีกครั้งหนึ่ง ผมก็เลยลองหลับตาอีกทีแต่คราวนี้ ผมไม่ได้ไปไหน แต่ สิ่งที่ผมไม่เคยได้สัมผัสในตอนนี้ ก็คือ ผมรับรู้ทั้งเสียงและกลิ่น ได้ดีกว่าเดิมในขณะที่ผมหลับตาลง

No comments: