sequence 2

:: สมอง กับ ความจำ ::
จากอาทิตย์ที่แล้วที่ผมได้เสนอเรื่องของระบบสมองไป ในขณะนั้นผมก็ยัง งง กับตัวเองอยู่ว่าจะทำเรื่องอะไรเกี่ยวกับสมองดี พอหาข้อมูลไปเรื่อยๆ ผมก็ได้เรื่องเกี่ยวกับความทรงจำมา ความจำแบ่งเป็น 2 ประเภท คือความจำระยะสั้นกับ ความจำระยะยาว ความจำระยะสั้นนั้นจะเป็นความจำที่เกิดขึ้นภายใน 30 วินาทีต่อจากนั้นก็จะมีการลืมเกิดขึ้น แต่ความจำระยะยาวนั้นจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ เราให้ความสนใจกับสิ่งนั้น หรือเกิดการซ้ำของภาพนั้นไปเรื่อยๆจนเกิดเป็นความจำที่ถาวรที่เรียกว่าความจำระยะยาว
ตัวอย่างระบบของการจำ
การรับข้อมูล ------------ การเก็บรักษาข้อมูล ------------ การระลึกได้ ( ระบบความจำ )
ภาพ ( สิ่งเร้า ) ------------ ตา ------------ สมอง ( ระบบของสมอง )
ถ้าผมเข้าใจไม่ผิดก็ถูกอ่ะคับ ( อีกครั้ง )

มืด..................................................................สวย

ผมกำลังนอนอยู่บนเตียง การนอนหลับของผม ผมจะไม่หลับตาสนิท ผมจะหรี่ตานอนให้มันค่อยๆหลับไปเองโดยไม่หลับตา เพราะมีคนเคยบอกผมว่า ถ้าหลับตาลงนานๆ คนคนนั้นก็จะไปโผล่อีกโลกหนึ่ง โดยที่ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นจริงหรือไม่ แต่ผมก็ไม่กล้าหลับตาลงนานๆ อยู่ดี

เช้าวันหนึ่ง ผมตื่นขึ้นมาโดยที่ผมไม่รู้ว่าผมหลับตาลงเมื่อไหร่ตอนที่ผมกำลังนอน ผมเดินลงมาจากห้องนอนเหมือนทุกครั้ง แม่ผมเรียกให้มากินข้าวเช้าเหมือนเดิมทุกครั้ง แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ วันนี้ผมไม่มีเรียน เพราะ โรงเรียนผมหยุดโดยไม่รู้สาเหตุ ต๊ะ.....ต๊ะ...... แม่ผมเรียกให้ไปช่วยตากผ้าเป็นประจำ พอเสร็จธุระจากงานบ้าน ผมก็มานั่งฟังเพลง จิบน้ำชาอยู่หน้าบ้านพร้อมกับมองดูท้องฟ้าเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆ และก็นั่งคิดว่าถ้าผมลองหลับตาดูว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นโดยที่นั่งหลับตานานๆ อยู่ตรงที่แห่งนี้ ว่าแล้วผมก็เลยลองหลับตาลงทันที ตอนนี้ผมหลับตาเป็นเวลานานพอสมควร ผมตื่นเต้นกับการที่จะค่อยๆ เปิดตาขึ้นดู.......แล้วผมก็เปิดตาขึ้น เฮ้ย!!! ผมอยู่บนหน้าผาอีกแค่ก้าวเดียวเท่านั้น ผมก็จะตกลงไป ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่เอา ผมคิดในใจ ผมก็ลองหลับตาดูอีกครั้งคราวนี้ตรงหน้าผมมีแต่คนเดินไปมามันก็ไม่มีอะไรแปลก แต่ทำไมคนเหล่านั้นมีหัวเป็นมดเดินไปมา พวกเค้ามองผมด้วยความสงสัยว่าทำไม ผมไม่เหมือนกับพวกเค้า ผมคิดในใจว่าคงเป็นแฟชั่นของที่นี่ละมั้ง ที่เขาทำกันเหมือนเด็กที่สยาม........ อ่าว.......ผมงงว่าพวกเขาเดินมาหาผมทำไมพวกเขาอ้าปากเหมือนกำลังจะเข้ามากินผม ผมพยายามที่คิดจะวิ่งหนี แต่ผมคงวิ่งไม่ทันแน่ๆ ผมลนลานผมอยากที่จะหนีออกจากที่นี่ ขณะนั้นผมก็นึกออกว่าเออ มันต้องหลับตา ผมก็เลยหลับตาลงอีกครั้ง คราวนี้ ผม....ผม เฮ้ย ผมกำลังลอยอยู่ ผมลองสังเกตตัวเองดู อ่าว....ทำไมมีปีกอ่ะ ผมลองค่อยๆ บินไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่าบินเป็นตอนไหน พอลองบินไปได้ซักพัก ผมก็รู้สึกว่ารอบตัวผมมีทั้งดอกไม้ กับผีเสื้อที่แปลกตา แล้วก็เสียงเพลงที่แปลกหู ที่ผมไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อน ผมรู้สึกสงบมาก และผ่อนคลายไปตามบรรยากาศ ที่ไม่เหมือนเมืองที่ผมอยู่มันมีแต่ความวุ่นวายกับมลภาวะทางสายตา พอเคลิ้มไปได้ซักพัก ผมก็หลับตาลงเองโดยที่ไม่รู้ตัว พอผมรู้สึกตัวอีกที ผมก็อยู่ที่ที่เดิม และเวลาก็เวลาเดิม

ผมอยากกลับไปที่ตรงนั้นอีกครั้งหนึ่ง ผมก็เลยลองหลับตาอีกทีแต่คราวนี้ ผมไม่ได้ไปไหน แต่ สิ่งที่ผมไม่เคยได้สัมผัสในตอนนี้ ก็คือ ผมรับรู้ทั้งเสียงและกลิ่น ได้ดีกว่าเดิมในขณะที่ผมหลับตาลง

Br_nd

ภาพประกอบภาพนี้เป็นภาพที่สื่อในเรื่องของ Brand ลูกค้าแต่ละคนก็ต้องการมี Brand ที่สวยงาม และต้องการให้ผู้คนที่เห็นจดจำได้ง่าย ผมจึงสื่อด้วยการที่ว่าใช้มือเปรียบเสมือนเป็นนักออกแบบที่ใส่ความเป็น Brand ลงไปให้กับลูกค้าให้มีความสมบูรณ์ขึ้นไปเรื่อยๆ (อยากจะอธิบายแค่นี้คับ นอกนั้นก็................)

sequence

Sequence การต่อเนื่อง ,ตอนที่ต่อเนื่องกัน ,ลำดับเหตุการณ์ ,ลำดับ ,ขั้นตอน ,การเรียง (จาก Dictionary)
Sequence ตอนๆหนึ่งของภาพยนตร์ ซึ่งเกิดจาก scene หลาย scene มารวมกันมีความสมบูรณ์ในตัวมันเอง อาจเริ่มต้นและจบลงด้วยการเชื่อมภาพแบบ fade ,dissolve หรือ cut ภาพยนต์เรื่องหนึ่งจะประกอบด้วย Sequence หลายๆ Sequence มารวมกันเป็นเรื่องราว เช่น Sequence ตอนพระเอกยังวัยเด็ก , Sequence ตอนพระเอกพบรักครั้งแรก ( Sequence จากหนัง)
.....................................................................................................

ตามความเข้าใจของผม Sequence คือการเรียงลำดับนั่นเองในการพูดกันง่ายๆ แต่คนเราจะมองไม่เหมือนกัน Sequence มีอยู่ทุกที่ในรอบตัวเรา การกระทำของเราในบางครั้งหรือบางช่วงจังหวะก็ยังเป็น Sequence ในทางคณิตศาสตร์ก็มี Sequence ของมันเอง แต่ในทางของผม ผมได้แตกคำว่า Sequence ออกมาเป็น my map แล้วก็ได้คำเหล่านี้มา คือ เหตุการณ์ ,สมอง ,ตา ,การเฝ้ามอง ,จุดเริ่ม ,ผลกระทบ ฯลฯ พอได้เวลาไม่นานคำว่า Sequence ก็เริ่มเข้ามาในหัวผม วนเวียนอยู่เรื่อยๆ การที่จะมองอะไรให้เป็น Sequence นั้นมันทำได้ทุกทางแล้วแต่จะเอาเรื่องนั้นๆ ที่เราสนใจมาผูกเข้าด้วยกันแบบหลวมๆ หรือแน่นๆ ก็ได้ แต่ในส่วนของผม ผมคิดว่าสมองมีความเป็น Sequence เพราะระบบการจัดการ การเรียงความจำ หรือการคิด (ไม่รู้ผมคิดผิดหรือถูกนะคับ) Sequence จะมีตัวนำพาทำให้เกิดผลกระทบที่ได้ตามมา "ถ้าผมไม่เข้าใจผิดผมก็เข้าใจถูกอ่ะคับ" ผมว่า............. .

Movie Sequence

.............................::Amelie::...................................

หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องของ สาวน้อยที่ต้องการให้ทุกคนมีความสุข และสร้างความสุขให้กับทุกคน เพราะชีวิตในวัยเด็กของเธอไม่มีเพื่อนเล่นด้วย สาเหตุมาจากการเข้าใจผิดของพ่อเธอเอง....................................ผมจะเกิ่นเนื้อเรื่องขาดตอนแบบนี้ เพราะ ผมไม่อยากให้เสียอรรถรสในการชมหนังเรื่องนี้

Sequence กับความเข้าใจของผมในหนังเรื่องนี้.......................................

เรื่องนี้เป็นหนังที่ผมเลือกมา เพราะ ความชอบส่วนตัวบวกกับความเป็น sequence ของหนังเรื่องนี้ นางเอกที่ชื่อ Amelie เป็นคนทำให้เกิดความต่อเนื่องโดย Amelie เป็นคนที่ชอบทำให้คนอื่นได้รับความสุขด้วยการสร้างเรื่อง และวางแผนเป็นขั้นตอนจากความฉลาดหลักแหลม ไม่เว้นแม้กระทั่งการเล่นกับคนที่ตัวเองหลงรักก็ตามด้วยการทำเกมส์ที่ตัวเองคิดขึ้นมาให้แผนที่วางไว้เป็นไปตามนั้น และถ้าใครเคยได้ดูหนังเรื่องนี้ก็จะสังเกตเห็นได้ว่าตัว Amelie เป็นคนฉลาดในการเรียงลำดับความคิดที่ทำให้เกิดความต่อเนื่อง (Sequence) ตั้งแต่ตอนเริ่มจนจบ ด้วยการที่ Amelie ทำเหตุให้เกิดเป็นผลที่วางไว้ในการกระทำของตัว Amelies นั่นเอง แต่โดยส่วนตัวนั้นผมคิดว่า "หนังทุกเรื่องนั้นย่อมมีความเป็น Sequence ของตัวมันเองอยู่ แล้วแต่คนดู หรือคนเขียนบทแม้กระทั่งคนกำกับเองจะมองในมุมไหน มันขึ้นอยู่กับมุมมองนะ" ผมว่า........ .

"Barcode" Conceptual Book

Conceptual Book เล่มนี้เป็นการนำเสนอเรื่องของ Barcode เป็นเครื่องมือที่สามารถเก็บความจำ ชื่อ ประเภท รหัสของสินค้าได้โดยแค่แท่งสี่เหลี่ยม และหมายเลข ไม่กี่ตัวด้วยความน่าสนใจในตัวของมันเองผมจึงหยิบเรื่องนี้มาทำเป็นงาน Conceptual Book ด้วยการนำเสนอเรื่องของการเก็บสินค้าด้วยการสแกน Barcode ผมจึงคิดว่าในอนาคต Barcode อาจจะพัฒนาจนสามารถเก็บข้อมูลได้แม้กระทั่งร่างกายชิ้นส่วนของมนุษย์ และผมหวังว่าตัวเลขไทยน่าจะเข้ามามีบทบาทในตัว Barcode ด้วย "ผมว่าเรื่องนี้มันน่าสนใจมากในความคิดของผม"

662

ภาพนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเมืองกรุงเทพมหานคร ด้วยความสนใจในเรื่องนี้ผมจึงได้หาข้อมูลเกี่ยวกับ กรุงเทพมหานคร และก็ได้รู้ว่า กรุงเทพมหานคร นั้นไม่มีการจัดรูปแบบผังเมือง เป็นเมืองที่อยากจะเพิ่มเติมตรงไหนก็เพิ่ม ไม่มีความเป็นระเบียบ และผมก็ได้ใส่เรื่องราวที่เกี่ยวกับกรุงเทพมหานคร ในแง่มุมของผมเข้ามาในภาพนี้ด้วย "ผมคิดว่าทุกคนก็มี กรุงเทพมหานครในแบบที่ตนเองคิดแต่ภาพนี้คือ กรุงเทพมหานครในแบบของผม"